Ik was nog maar een reuzenkind,
toen zei mijn moeder: ‘Det,
al word je later zeven mijl,
wie niet op het kleine let,
is het grote, is het grote,
is het grote werk niet weerd.’
Det weet het wel,
Det weet niet veel,
maar dat heeft Det geleerd:

wie het kleine niet eert,
is het grote niet weerd
en eendracht maakt macht
en alle beetjes helpen.
Krabben waar het jeukt,
krabben waar het jeukt.
Dat helpt het leed te stelpen.
Krabben waar het jeukt,
krabben waar het jeukt
en alle beetjes helpen.
Wie het kleine niet eert,
is het grote niet weerd.

Dets moeder was een wijze vrouw,
in spreuken was zij sterk.
Zij leerde Det van ‘vele handen
maken licht werk’.
En dat is en dat is
een hele wijze spreuk.
Det weet het wel,
Det weet niet veel,
maar Det denkt nu bij jeuk:

wie het kleine niet eert,
is het grote niet weerd
en eendracht maakt macht
en alle beetjes helpen.
Met krabben waar het jeukt,
krabben waar het jeukt.
Dat helpt het leed te stelpen.
Krabben waar het jeukt,
krabben waar het jeukt
en alle beetjes helpen.
Wie het kleine niet eert,
is het grote niet weerd.

Moge het u wel bekomen
op uw buik en op uw rug.
Reus geniet met volle teugen!
Laat deze dag u eeuwig heugen,
want hij komt niet gauw terug.

Det is langzaam opgegroeid
tot grote, domme reus
en nooit heeft Det begrepen
Dets moeders wijze leus:
wie het kleine, wie het kleine,
wie het kleine niet eert.
Det weet het wel,
Det weet niet veel,
maar nu heeft Det geleerd:

Wie het kleine niet eert,
is het grote niet weerd
en eendracht maakt, oooooo….
en alle beetjes helpen.
Met krabben waar het, oeoeoeoeoe…
krabben waar het, aaaaaaaaah….
Dat helpt het leed te stelpen.
Krabben waar het jeukt,
krabben waar het jeukt
en alle beetjes helpen.
Wie het kleine niet eert,
is het grote niet weerd.

Krabben waar het jeukt,
krabben waar het jeukt
en alle beetjes helpen.

Krabben waar het jeukt,
krabben waar het jeukt
en alle beetjes helpen.

Krabben waar het jeukt,
krabben waar het jeukt
en alle beetjes helpen.