Meisje, hang niet door het venster
Je maakt mij helemaal verward
Iedere blik wordt een gangster
Recht in ’t putteke van hart 
De wind die speelt in jouw hals
En jouw armkes lijken zo mollig mals
En jouw heupen, wiegen en wiegen 
Jouw heupen wiegen een langzame wals 

Meisje hang niet door het venster
De zon belicht je gelaat
Want ik ben de zwakste mens ter wereld 
Weldra is het te laat 
Jouw lippen uitdagend rood
En jouw leuke snoetje, charmant gezicht
Oh ik voel mij, voel mij tot kussen
Ik voel mij weldra zedelijk verplicht

’t Meideke vloog van de trappen
Mijn benen wankelden haast
Zij kwam een pozeke klappen
Maar ik was helemaal verdwaast
Zij nam simpelweg mijn arm
En weldra werd het zo gezellig warm
En de bloesem bloeide ter eer van de liefde
Zo pas ontloken, de schemering kwam
En de douw viel neer en vier lippen zoeken
En strelen steeds weer en konijntjes
Loeren en spitsen hun oortjes 
Snoepen van dit tafereel

Twee schaduwen sluipen naar huis
En een woeste vader, die wacht bij ’t fornuis
Op z’n dochter die zeer voorzichtig de deur open doet
Tot morgenavond dag zoekt