Koos Speenhoff
Koos Speenhoff - De vijf equipages van een kamerlid lyrics
Your rating:
De eerste keer dat 'ie ging rijen, was met z'n moe Ze gingen samen naar 't armhuis, naar opoe toe Hij werd geknuffeld en geknepen, z'n koontjes rood Dan deed 'ie stil een kleine boodschap in opoes schoot En was 'ie moe of had 'ie dorst, of lag 'ie maar even te klagen Dan gaf z'n moeder 'm de borst en reed 'm in z'n kinderwagen Dat was z'n eerste equipage De tweede keer dat 'ie ging rijen, was met z'n meid Naar het stadhuis, om te gaan trouwen, een bange tijd Hij kon de koets niet eens betalen, 't ging op de pof En de portier dacht bij z'n eigen: Dat wordt me een sof Toen 'ie niet wist wat 'ie zou doen en wat 'ie de koetsier wel zou zeggen Liet 'ie z'n botterbrieffie toen als fooitje in de trouwkoets leggen Dat was de tweede equipage De derde keer dat 'ie ging rijen, was op een dag Dat 'ie met drie gebroken ribben te kermen lag Hij had een ongeluk gekregen met een machien Omdat 'ie met z'n dronken ogen geen steek kon zien Z'n lichaam scheurde van mekaar, hij vloekte en wilde gaan pleien De dienders brachten een brancard, om 'm naar 't gasthuis toe te rijen Dat was de derde equipage De vierde keer dat 'ie ging rijen, was 'ie gesnapt Toen had 'ie stiekum, bij een tapper, een fles gegapt Hij was kapot van de ellende en van de drank Hij had genoeg van al z'n kind'ren en hun gejank De wanhoop sloeg 'm naar z'n kop, zo'n leven dat kon 'ie niet dragen De rijkspolitie pikte 'm op, toen ging 'ie in een gevangeniswagen Dat was de vierde equipage De vijfde keer dat 'ie ging rijen, was 's morgens vroeg Hij had dilirium gekregen, 's nachts in een kroeg Hij werd begraven van de armen, omdat 't mot Van al 't sjouwen en 't drinken ging 'ie kapot En toen de buurt 't nieuws vernam, zat niemand te snikken en klagen Totdat z'n sjofele doodskist kwam, toen reed 'ie in een dodenwagen Dat was de laatste equipage