(FRANS EHLHART/BOUDEWIJN SPITZEN)
solist: Martijntje van Neerven

M'n broertje is niet helemaal
Niet echt zoals het hoort
Hij ziet de wereld niet als wij
Is ook veel vrolijker dan wij
En met de kleinste dingen blij
Dat komt mijn kleine broertje
Is geestelijk gestoord

M'n pa en moe en ik
We houden heel erg veel van hem
We spreken thuis een eigen taal
En die verstaan we allemaal
Voor ons is dat dan heel normaal
Maar anderen die schrikken
Bij het horen van zijn stem

Ik weet het is wel griezelig
Voor buitenstaanders dan
Wat zeg je en wat moet je doen
Medelijden… goed fatsoen
M'n tante griezelt van z'n zoen
Daar worden ook mijn ouders vaak
Nog erg verdrietig van
Daar worden ook mijn ouders vaak
Nog erg verdrietig van

M n broertje heeft een hele mooie
En aparte school
Waar hij met al z'n vriendjes speelt
Werkt en lacht, zich nooit verveelt
En geen van hen voelt zich misdeeld
Soms ben ik haast jaloers op hem
M'n broertje is mongool
M'n broertje is mongool

Hij wordt nu al wat ouder
En dan merk je langzaam aan
Dat ik met hem en hij met mij
Steeds moeilijker om kan gaan
M'n vader en m'n moeder
Hoor ik praten met elkaar
Hij blijft voor ons een lieve schat
Maar de last is soms wel zwaar
En zou het dan niet beter zijn
Voor ons maar ook voor hem
Dat hij naar al zijn vrienden ging
In Huize Bos en Brem?