Is nachtrust voor de meesten vanzelfsprekend
Ik ben er niet voor in de wieg gelegd
Die slaap die nooit iets anders dan gevecht
En onvermogen voor me heeft betekent
En toch weer elke morgen aan de slag
Zo heb ik het geleerd en zonder klagen
Heb ik me heen gespeeld door al die dagen
Waarop geen sterveling iets aan me zag  

Vandaag had ik een arm vol blauwe plekken
En in de kroeg sprak iedereen me aan
Hoe ging het met me? Wie had dat gedaan?
Daar bleek ik wel de aandacht mee te trekken
Maar anders stellen zij de vragen niet
Het is de vloek voor elke slapeloze
Die niet van echt te onderscheiden pose
Van kwik en kranig die geen mens doorziet

En kwam een witte wagen voorgereden
Met blauwe kruizen en een esculaap
De buurvrouw was gestorven in haar slaap
Wat heb ik zulke bofferds vaak beneden
De wekker hebben zij voor niks gezet
Maar wel begaven zij zichzelf te ruste
Vergleden in het stille onbewuste
Wat graag zou ik zo sterven in mijn bed