De aanblik van de hel
Op de ochtend na het feest
Tonnen vuil op straat
Want wat hebben we gebeest
Een massagraf aan bekers 
En al het vreten op een hoop
In naam der Koningen
Was alles weer te koop

En stinkend naar de zeik
Doet de stad haar triest verhaal
Zij fluistert in mijn oor
Zeg wat was dit allemaal
Stond ik hier mooi te wezen
En niemand die het ziet
Want men wil alleen maar feest
Maar niemand ziet

Haar kater vanochtend, een dag van rouw
Hersteld van het geweld, met het gezicht
Van een sterke vrouw als

Amsterdam, wat ben je mooi madam
Maar de meesten zijn te lam
En zagen niet wie je bent, hoe iedereen verwent
Amsterdam, wat ben je mooi madam
En het is pijnlijk dat ze niet zien
Hoe bescheiden je bent, en dat alles maar went

De zomer komt eraan
En we krijgen feest op feest
Alles moet maar kunnen
Het is nog nooit zo maf geweest
Een boot vol leren pakken
Dansen gillend uit hun broek
Het volk vreet maar door
Van de Amsterdamse koek

En kreunend van de last
Doet de stad haar stil beklag
Is zij nou gek geworden
Dat dit allemaal maar mag
Wie redt haar deze dagen
En wie roept er nou eens stop
Want ze kan een hoop verdragen
Maar de koek raakt langzaam op

De kater, de nevel, de stank meneer
Ze smeekt me om adem, wat rust
En geen zeikerds meer in

Amsterdam, wat ben je mooi madam
Maar ik schrik me steeds weer lam
Als ik zie wat je pikt, hoe je alles maar slikt
Amsterdam, wat ben je mooi madam
Maar de meesten zijn te lam
Om te zien wie je bent, hoe fantastisch je bent