Karin Bloemen
Karin Bloemen - vorig land lyrics
Your rating:
Ze is zijn naam vergeten maar het ging per ongeluk; de dame die hij moeder noemt is onherstelbaar stuk en met een blik vol argwaan kijkt ze naar die manspersoon die binnen is gedrongen en zich voordoet als haar zoon Wat wil die vuile leugenaar? heeft mama niet gezegd, dat vreemden die je lokken willen smerig zijn en slecht? daar is zijn hand al op haar arm; de viezerik begint! ze rukt zich van hem los omdat ze hem een engerd vindt Want moeder is een meisje uit een ver en vorig land, dat hopeloos verdwaald is in haar eigen binnenkant dat kind kan nog niet weten wat de moeder is vergeten: de zoon die later komen zou is uit haar geest gewist ze kan dus ook niet houden van die zoon die ze niet mist, dat moederliefde eeuwig brandt dat is een jammer misverstand 0, als het kon dan nam hij moeder zachtjes bij de hand en ging gezellig met haar lopen door het vorig land maar waar is dan dat vorig land hij wou dat hij het vond hoe raakt hij in de tijd verzeild toen hij nog niet bestond Want meer dan ooit houdt hij van haar die niet gebleven is de moeder die voortaan voorgoed een kind van zeven is hij hoopt dat op een dag zij als bij toverslag weer weet dat zij van hem gehouden heeft en zelfs weer hoe hij heet Want moeder is een meisje uit een ver en vorig land, dat hopeloos verdwaald is in haar eigen binnenkant dat kind kan nog niet weten wat de moeder is vergeten: de zoon die later komen zou is uit haar geest gewist ze kan dus ook niet houden van die zoon die ze niet mist, dat moederliefde eeuwig brandt dat is een jammer misverstand Ook hij is maar een jongen uit een ver en vorig land die hopeloos verdwaald is in zijn eigen binnenkant ik sla mijn armen om zijn hals, omdat het maar niet went en troost hem, want dat doe je als je broer en zusje bent. (c) Ted van Lieshout / Marnix Busstra