Mensen, als er toch eens geen kerken meer bestonden?
Nou, dat was rampzalig, dat erken ik onverhuld,
want waar moest dan iedereen heen met al zijn zonden?
Domweg blijven zitten, tot zijn nek toe in de schuld?
Dan verloor ons levenslot vrijwel alle zin,
ieder stoffelijk overschot ging zondermeer de oven in
zonder loon of zonder straf.
Nee, dan was de lol eraf.

Nooit meer werd de klok geluid voor de zondagszielen
als die naar de kerk gaan op een tijd dat ik nog maf.
Tonnen groente, tonnen fruit moesten we dan vernielen
zonder woord van dank aan God, die ons dat alles gaf.
Het zou alleen nog zondag zijn voor het sportpubliek:
Theo Koomen en Dick van Rijn. En nooit meer één noot Bachmuziek
zonder dat een dominee
ooit nog eens iets stichtends dee.

Heus, het werd een grof schandaal als de kerken staakten.
Ik wed dat er alleen maar kwaad en narigheid van kwam.
Niemand die nog de moraal enzovoort bewaakte.
Zonder uitstel gingen alle hekken van de dam.
Daarom, klokjes, luid maar voort, elke zondag weer.
Brengt het geen verlossend woord, dan toch wel iets van zondagsfeer.
Ieder zingt zijn eigen lied,
ieder gaat ter kerk of niet.