Zo gauw je wakker bent, dan schiet het door je heen:
vandaag wordt het een dag zoals geen een.
Het is vandaag niet erg, al kom je veel te laat,
het is de laatste dag dat je naar school toe gaat.

Het wordt vakantie, grote vakantie,
zeg maar ‘dag’ tegen sommen en geschiedenis.
Nu komt die fijne, mooie, grote, lange vakantie
waar bijna helemaal geen eind aan is.

Het was gisteren al vreemd en anders in de klas:
we ruimden kasten op, wat lollig was.
Meneer gaf heel wat weg, wat niet van nut kon zijn:
een boek, een plaat, een loep, een bamboe rolgordijn.

Het wordt vakantie, grote vakantie,
zeg maar ‘dag’ tegen sommen en geschiedenis.
Nu komt die fijne, mooie, grote, lange vakantie
waar bijna helemaal geen eind aan is.

Straks leest meneer voor het laatst uit Kees de Jongen voor,
dat voel je in je keel. Het is prachtig, hoor.
Dan luidt de laatste bel en gaan we onze gang,
komen op het schoolplein terug en voetballen heel lang.

Het wordt vakantie, grote vakantie,
zeg maar ‘dag’ tegen sommen en geschiedenis.
Nu komt die fijne, mooie, grote, lange vakantie
waar bijna helemaal geen eind aan is.

En ’s avonds in je bed, dan zingt het door je kop:
van de vakantie is geen dag nog op.
Het was zo fijn vandaag, het leek ontzettend veel,
het was de nulde dag en de vakantie is nog heel.

Het wordt vakantie, grote vakantie,
zeg maar ‘dag’ tegen sommen en geschiedenis.
Nu komt die fijne, mooie, grote, lange vakantie
waar bijna helemaal geen eind aan is.