Mijn lieve god, hoe is het mogelijk dat ik je hier ontmoet
Ik dacht dat ik je nimmer weer zou zien
Ik dacht, ik weet niet wat ik dacht maar ik denk nu wat is dit goed
Meesterlijk en aardig bovendien.

En ik ben blij dat ik je niet vergeten ben
Dat ik nog zoveel kleine dingen van je ken
Omdat ik steeds ben blijven dromen
Dat het toch zover zou komen
Ben ik blij dat ik je niet vergeten ben.

Want het was zeven jaar geleden, al een half jaar voorbij
Dat is verdomd een hele tijd
We waren jonger en ik hield niet meer van jou dan jij van mij
We scheidden maar ik raakte je niet kwijt.

Nu ik ben blij dat ik je niet vergeten ben
Dat ik nog zoveel kleine dingen van je ken
Omdat ik steeds ben blijven dromen
Dat het toch zover zou komen
Ben ik blij dat ik je niet vergeten ben.

Je vraagt of ik je na al die jaren je onmiddellijk heb herkend
Of ik soms nog wel eens aan je heb gedacht
Wat dacht jij dan, dat je een ander bent geworden dan je bent
In een nacht.

Ik ben blij dat ik je niet vergeten ben
Dat ik nog zoveel kleine dingen van je ken
Omdat ik steeds ben blijven dromen
Dat het toch zover zou komen
Ben ik blij dat ik je niet vergeten ben.

Natuurlijk zijn wij in die jaren onze eigen weg gegaan
Met anderen in ons hart en in ons huis
Maar nu ik je weer gevonden heb laat ik je niet meer gaan
Wij komen samen uit en samen thuis.

En ik ben blij dat ik je niet vergeten ben
Dat ik nog zoveel kleine dingen van je ken
Omdat ik steeds ben blijven dromen
Dat het toch zover zou komen
Ben ik blij dat ik je niet vergeten ben.