En haar sneeuwwitte boezem was nauwelijks bedekt
En haar sneeuwwitte boezem was nauwelijks bedekt

Een papa en een ma, zaten Alie achterna 
Maar ze konden hun dochter niet vinden
Die zocht krokusjes voor haar beminde
Het werd laat (het werd laat)
Pa werd kwaad (pa werd kwaad)
En mamaatje wist geen raad (en mamaatje wist geen raad)
In de nacht kwam ze thuis met een blos
Oh, ’t was toch zo mooi in het bos

En haar sneeuwwitte boezem was nauwelijks bedekt
En haar sneeuwwitte boezem was nauwelijks bedekt

Blonde Sjaan had een baan
De familie stond haar aan
Als mevrouw was verzonken in dromen
Kwam meneer steeds met haar nog wat bomen
Maar al snel (maar al snel)
Kwam een rel (kwam een rel)
Ma ging kijken bij het stel (ma ging kijken bij het stel)
Pa werd witter nog dan z’n manchet 
Sjaan zat op de rand van z’n bed

Carolien, twee maal tien
Heus een schatje om te zien
Had haar ouders en dorpje verlaten
Voor de stad met z’n prachtige straten
Toen dacht ma (toen dacht ma)
Kom, ik ga (kom, ik ga)
Haar bezoeken (haar bezoeken)
Met papa (met papa)
Oh wat woonde hun dochter voornaam
Ze zat als een prinses voor het raam

En haar sneeuwwitte boezem was nauwelijks bedekt
En haar sneeuwwitte boezem was nauwelijks bedekt