E maske da kwam der al zingend vörbij
't was oep nen dag in meië
ze was 'er zoe joeng, ze was 'er zoe blij
en zij wou der e stukske gon vrije
 
Ze trok al nor den avekaent
eure vrijer diê was gon vêre
ze schip lag binne 't lag on de kaent
en ze zag 'em toch zoe gêre
 
En toeng 'em van de gangway kwam
kon zij eur ni mer ouwe
ze vloog al in z'n aerme
en ze vróeg "wanniêr gon we nah trouwe?"
 
A kusten eur ne kiêr of drei
en zee "g'ed laenk mutte wachte
we trouwe nog wel dees mönd mei"
en ze vreeë der iêl de nachte
 
En toeng den dag van trouwe kwam
de bruid ze was 'er zoe schoêne
ze dróeg e wit satijne kliêd
oep eure kop een pêrele kroêne
 
En toeng ze veur et alter stoeng
dor stoeng ze iêl alliêne
den bruidegoem en diê zag 'er ni oem
en da maske begost te schriêwe
 
Och maske ge schriêd vör ne niemendal
ne ziêman wild oemmes ni trouwe
kiesd liever ne vent van on de wal
en ge zuld et oe ni berouwe
 
Ze wachtte wel een mönd of vier
toeng troude ze meh nen ouwe
't was 'er ne vent van 't Schipperskwartier
e caféke ginge ze houwe
 
't Maske was schoên, de zaak ging góe
de klaente die kwame ba oêpe
ze konne ba eur vör weinig cens
e klein bitshe vrindschap koêpe
 
Ne ziêman diê kwam der al zingend vörbij
't was oep nen dag in meië
a was 'er zoe joenk en a was 'er zoe blij
en a wou der e stukske gon vrije
 
A vond 'er in een klein café
e maske nor z'n zinne
a keek eur aan, z'n art bleef staan
en a stierf een bitshe vanbinne