Viva El Matador
Hij was pas twaalf en hij kwam uit de sloppen der stad
Zelden had hij ooit voldoende te eten gehad
Niemand gaf hem ooit geborgenheid
Dus droomde hij als vele knapen haast alle dagen beroemd te zijn

Olé, olé, olé
Viva El Matador
Olé, olé, olé
Viva El Matador

Olé, olé, olé
Viva El Matador
Olé, olé, olé
Viva El Matador

Viva El Matador
Met zestien werd hij al door één groot verlangen verteerd
Eten uit zilveren schalen, door meisjes begeerd
In de arena daar wou hij staan
Daar zou dan zijn roem beginnen, want hij zou winnen
Ja, zo zou het gaan

Olé, olé, olé
Viva El Matador
Olé, olé, olé
Viva El Matador

Olé, olé, olé
Viva El Matador
Olé, olé, olé
Viva El Matador

Viva El Matador
Zijn eerste gevecht en een stier stampt verwoed op de grond
Kreten en bloedende wonden en schuim spat in ’t rond
Hij staat verblind in de zonneschijn
Dan voelt hij de scherpe horens, z’n lijden volgen
En ’t is voorbij

Olé, olé, olé
Viva El Matador
Olé, olé, olé
Viva El Matador

Olé, olé, olé
Viva El Matador
Olé, olé, olé
Viva El Matador
Viva El Matador
Viva El Matador