Ik heb eerbied voor jouw grijze haren
Zij bekronen een moedersgezicht
Zij verzachten de sporen der jaren
Na een leven van werken en plicht

Ik heb eerbied voor jouw grijze haren
En voor rimpels van zorgen en pijn
Ik wil trachten voor hen die ze dragen
Altijd een bron van vreugde te zijn

Voor die lieve, oude mensen
Met een diep doorploegd gelaat
Heeft m’n hart een gastvrij deurtje
Dat altijd wijd openstaat
Omdat hen het harde leven
Zowel leed als vreugde bracht
Hebben zij nu grijze haren
En een blik zo wijs en zacht

Ik heb eerbied voor jouw grijze haren
En voor rimpels van zorgen en pijn
Ik wil trachten voor hen die ze dragen
Altijd een bron van vreugde te zijn

Ik heb eerbied voor jouw grijze haren
Zij bekronen een moedersgezicht
Zij verzachten de sporen der jaren
Na een leven van werken en plicht

Ik heb eerbied voor jouw grijze haren
En voor rimpels van zorgen en pijn
Ik wil trachten voor hen die ze dragen
Altijd een bron van vreugde te zijn

Ik wil trachten voor hen die ze dragen
Altijd een bron van vreugde te zijn

Eerbied voor jouw grijze haren