Zwart was de kleur van de dag
dat jij me alleen achterliet
Eenvoudig, in één oogopslag
een reden gaf voor mijn verdriet
Na jaren van rouw zag ik in
dat ik vroeger maar beter vergat
Treuren om jou had geen zin
ik moest zorgen voor wat ik nog had

Een paar lieve woorden van jou
een zucht in het donker, een lied
een kus op mijn wang en het blauw
dat je boven Babylon ziet

Het rood van een hart dat nog huilt
om wat ik wel wou maar niet kon
Ik heb al mijn tranen verruild
voor het blauw boven Babylon

Wit was de kleur van de nacht
De laatste die slapeloos bleef
Mijn adem viel stil toen ik dacht
aan hoe lang ik niet meer had geleefd
Ik stapte herboren uit bed
streek de vouwen van vroeger weer glad
en stemde een gloednieuwe wet
Ik zou zorgen voor wat ik nog had

En ik herstel
De foto vergeelt
Je bent er nog wel
Het vraagt tijd
Maar ik voorspel
dat de wonde snel heelt
Dan raak ik het beeld
van je kwijt