In de hoge glazen kast 
Van mijn oude tante
Stond een beeldje klein en fijn 
Van Saskisch porcelein
Iedere dag voor ’t slapen gaan
Nam mijn oude tante
Uit de kast het beeldje, klein 
En luisterde naar het refrein

In de grote eiken stoel
Zat mijn oude tante
Oude bril op oude neus
Waarheen zag tante, heus
Naar dat beeldje klein en fijn
Zag mijn oude tante
Hoe het danste in het rondt
Het meisje met de rode mond

Denk jij oude dame
Aan je jonge tijd
Aan die mooie jaren
Die je hart hebben verblijdt
Weet je nog oude dame
Hoe dit liedje klonk
Toen heel lang geleden
Uw lief dat beeldje schonk

In de grote eiken stoel
Zat mijn oude tante
Slapend sprak zij ’t beeldje toe
Wordt gij nimmer moe
Terug in ‘d hoge glazen kast
Van mijn oude tante
Zong het beeldje rustig door
Tot het zijn ritme verloor