We maakten toch vakantiereizen?
Dat was haast altijd fijn,
geen centje pijn.
Ze konden uren samen rijden
zonder een keertje boos te zijn.
Waarom zijn ze gescheiden?

De lamp was aan boven de tafel,
er was gezelligheid.
Nee, niet altijd,
maar toch, ik weet dat ze zelfs vrijden.
Ik hoorde vader zeggen: ‘Meid…’
Toch zijn ze nu gescheiden.

Het kan er misschien ook aan liggen
dat ik me slecht gedroeg,
mijn broertje sloeg.
Daar moest de stemming onder lijden.
Ik was niet lief, niet lief genoeg…
Zijn we daarom gescheiden?

Daar zat ik vaak over te denken.
Dan huilde ik zowat,
zo rot was dat.
Tot mijn twee ouders een keer zeiden:
‘Nooit heeft een kind de schuld gehad
wanneer twee mensen scheiden.’