Wat is het toch heerlijk een kind nog te zijn
Zo zuiver, zo rein en zo waar
Zo dicht bij de hemel, zo ver van het kwaad
Met ogen, zo stralend en klaar
 
Kleine jan vond in z'n tuintje
Bij de bloemen in het gras
'n gewonde zieke vogel,
die de kat ontkomen was
zachtjes legde hij het beestje
naast zich op het warme zand
streelde de verwarde veertjes
met zijn milde kinderhand
 
Wat is het toch heerlijk een kind nog te zijn
Zo zuiver, zo rein en zo waar
Zo dicht bij de hemel, zo ver van het kwaad
Met ogen, zo stralend en klaar

na een tijd van goede zorgen
heel veel liefde en geduld
werd het vogeltje weer beter
jantje's 'bede' was vervuld
op 'n stralend mooie morgen
spreidde het z'n vleugels weer
zingend steeg z'n vriend ten hemel
jantje zag hem nimmer meer…