Ik zwerf als een dwarrelend blad door de straten
en niemand die luistert of met me wil praten.
En hoor ik hier nog, weet ik zelf niet precies.
Er is niets zo eenzaam, zo dwaas en onnodig,
er is niets zo zielig en zo overbodig
als een engel, als een engel,
als een engel met geheugenverlies

Ik heb heimwee naar de hemel,
ik kan het werkelijk niet helpen.
Ik heb heimwee en de hemel is zo ver.
Ja ik had toch heus een boodschap
maar nu weet dat de wereld
aan engel die gevallen is
geen boodschap heeft.
Ik heb heimwee naar de hemel,
ik kan het werkelijk niet helpen,
ik heb heimwee en de hemel is zo ver.