‘k Heb vannacht alweer geen oog meer dicht-ge-daan
‘k Zag jou in gedachte steeds weer voor - me - staan
Op m’n werk zit ik te dromen
Wat heb jij met mij gedaan?
Het is net of ik door jou be-to-vert ben
En het is alsof ik ook mezelf-niet- ken
Maar wat kan het met toch schelen
’t Is de liefde die jij brengt 

Ik krijg de kriebels van jou
Het is dat rare gevoel
Kan er niet zo goed tegen
Maar ik moet er mee leven
Ik krijg de kriebels van jou
Als ik jou maar even zie
Dan begin ik te trillen
Oh, is het niet om te gillen?

Jij brengt in het donker zelfs wat zon-ne-schijn
Zou het allerliefste altijd bij-je-zijn
‘k Heb geduld, dus ik blijf wachten
Ook al doet het soms wat pijn
Eens dan zijn we samen en dan lach-ik-weer
Ik blijf het proberen steeds een beet-je-meer
Net zolang dat jij zult komen
Want die dag, die komt een keer

Ik krijg de kriebels van jou
Het is dat rare gevoel
Kan er niet zo goed tegen
Maar ik moet er mee leven
Ik krijg de kriebels van jou
Als ik jou maar even zie
Dan begin ik te trillen
Oh, is het niet om te gillen?

Vraag je nog wat tijd
Ik wacht mijn levenlang
Weet, dat ik alleen naar jou verlang

Ik krijg de kriebels van jou
Het is dat rare gevoel
Kan er niet zo goed tegen
Maar ik moet er mee leven
Ik krijg de kriebels van jou
Als ik jou maar even zie
Dan begin ik te trillen
Oh, is het niet om te gillen?

Dan begin ik te trillen
Oh, is het niet om te gillen?