Soms voel ik me als een zombie
lamlendig, duf en down
dan kruip ik in mijn fantasie
en verander in een clown
Links van me hoor ik lachen
rechts hoor ik een gesnik
als ik mijn ogen dan weer open doe
zie ik tot mijn schrik: in het midden daar sta ik

O mijn communiecatie met de mensen is zo slecht
ik praat en praat maar niemand hoort ooit
wat ik eigenlijk zeg
In plaats van uit te schreeuwen: 'wees nou eens even stil'
luister ik maar eerst naar wat ik zelf zeggen wil
En dan begint het wonder, vanuit een diepe zucht
Slaan al die waardeloze woorden zo maar op de vlucht
Ik voel me zo bijzonder, ik huppel over straat
en hoor de mensen mompelen:
'kijk nou eens wie daar gaat...!'

Ja dat ben ik, getikt
ja dat ben ik, maar ik heb schik
De kunst om in 't leven gewoon jezelf te zijn
is nooit meer op te geven, zelfs niet voor de schijn
Kijk maar naar de dieren, je eigen kat of hond
ze hebben zo'n plezier, ook al zitten ze aan de grond

Ja je moet jezelf verdienen
want je bent toch veel meer waard
dan al die stomme lauwerkransen
die je hebt vergaard
Je leeft toch om te leven, 
ook al sterf je ieder uur
Dus ga maar 's beginnen en dan zing je op den duur

Ja dat ben ik, getikt
ja dat ben ik, maar ik heb schik
De kunst om in 't leven gewoon jezelf te zijn
is nooit meer op te geven, zelfs niet voor de schijn
Kijk maar naar de dieren, je eigen kat of hond
ze hebben zo'n plezier, ook al zitten ze aan de grond


(c) Jan Ten Hoopen