Ja, poepie, ik ben dronken
En daar kun jij niet tegen, nee
Maar ik kon gewoon niet verder, snuitje        
En ik kon nergens anders heen

Met wat borrels van de barman
Met een lijntje van een vriend
Ik moest door om door te halen
Totdat ik jou weer zou durven zien

Te kloten, poepie, te kloten
Ik zat te kloten en verkloot ‘t voor altijd
Waarom ik nooit ‘s doe
Wat ik zou moeten doen
Waarom brengt wat ik zou willen doen
Niks dan narigheid

Jij weet, jij weet hoe het werkt bij me, poepie
Jij weet hoe ik mezelf verwens
En er komt verdomd veel verdoving bij
Voordat ik vergeet wie ik eigenlijk ben