Het huis waar wij in woonden had één keuken
voor ons allen. Drie huishoudens die deelden
een gezamenlijk toilet. In de kamer boven de
onze was elk weekend wel een feestje. Om bij
de telefoon te komen moest je over 't bed.
De eerste vijf jaar zijn gratis, de eerste vijf jaar
gaan als vanzelf. Maar 'verliefd, verloofd,
getrouwd', van hartstocht naar tevree. Van tien
keer in de week naar een keer of één,
hoogstens twee.
En we verdienden met z'n tweeën, wat ik nu
krijg in m'n eentje, en dat was toen per maand
en nu per week. En we hadden vaker woorden,
o, ik kon je wel vermoorden als je ook maar
even iets te lang naar een ander keek. Maar de
jaren gaan voorbij, één voor één voor één voor
één. Eén voor één voor één gaan ze voorbij...
Maar als ik 'liefste' zag dan glinsteren je ogen.
En als we samen kussen, draait nog steeds
alles rond. De eerste vijf jaar waren gratis.
Maar de eerste vijf jaar zijn nu voorbij.
Misschien moeten we 'ns praten over wat me
zo benauwt; dat 'verliefd, verloofd, getrouwd'.