Er zijn mensen die aldoor hopeloos gedragen
Maar dan zeggen ze: “Ik ben nou eenmaal zo”
Er zijn mensen die hun hele leven donderjagen
En als je ‘t  ze verwijt, dan zeggen ze: “O
Ik ben nou eenmaal zo geschapen”
Die zin gebruiken ze als wapen

   Ik ben nou eenmaal zo
Ik kan mezelf toch niet veranderen
Ik ben nou eenmaal zo
’t Is wel vervelend voor de anderen
 Maar ach, ’t is toch maar het beste
Om de daar bij neer te leggen
En ’t is zo reuze makkelijk  om altijd weer te zeggen:
“Ik ben nou eenmaal zo”

Er zijn mensen die een soort van noodlot bij zich dragen
Want ze willen wel, maar maken er niks van
Er zijn mensen die in ’t leven nimmer zullen slagen
Ze zeggen modeloos: “Wat doe je er an
Ik ben nou eenmaal zo geboren”
Dat zul je altijd van ze horen  

   Ik ben nou eenmaal zo
Ik kan mezelf toch niet veranderen
Ik ben nou eenmaal zo
’t Is wel vervelend voor de anderen
 Maar ach, ’t is toch maar het beste
Om de daar bij neer te leggen
En ’t is zo reuze makkelijk  om altijd weer te zeggen:
“Ik ben nou eenmaal zo”