Manuela, Manuela
Ik was met haar alleen
We keken naar elkaar
We spraken van de liefde
Het was toch zo mooi
Het leek een droom die nacht
Dat had ik niet verwacht
Ze keek me aan en zei
"Wanneer is dit voorbij?"
Geluk was toen dichtbij
Ik weet nog wat ze zei
"Ik vertrouw op jou,
Breng mij nu gauw naar huis"
Manuela, Manuela,
Manuela, Manuela, Manuela
We reden door de nacht
De radio heel zacht
Het kon niet mooier zijn
'T Leek een eeuwig refrein
Ik raakte zo verward
En reed opeens te hard
Ze lachte nog naar mij
Maar toen was het voorbij
Wat heb ik door mijn schuld haar aangedaan
Manuela, Manuela,
Manuela, Manuela, Manuela
Ze lag daar zwaargewond
Een glimlach om haar mond
Alsof ze zeggen wou
"Het lag niet aan jou"
Het was een ongeluk
Toch is mijn leven stuk
Ik bid tot God dat hij
Haar teruggeeft aan mij
De dokters vechten door
Ze weten niet waarvoor
Wat heb ik door mijn schuld haar aangedaan
Manuela, Manuela
Manuela, Manuela
Manuela
Manuela, Manuela
Manuela, Manuela
Manuela