Een beetje prutsen in m'n lab dat doe ik graag
Daar kunnen vrouw en kinderen niet op me vitten
En al die anderen. De wereld is een plaag
Want iedereen schijnt op mijn kop te willen zitten
Maar in m'n lab ben ik de baas: Napoleon
Scheikunde! 'k Was pas elf, toen 'k er al mee begon:
Als kind schonk ik de buren reeds
Een eigen chemisch preparaat
Waardoor de sla z'n groene kleur houdt
Wat altijd veel frisser staat

Ik heb bloemen gestuurd naar hun begrafenis
En mijn leedwezen onthuld
Hoewel ik vrij was van schuld
Ik had 't alleen maar gegeven
De methode uitgelegd
Dat ze 't moesten gebruiken
Had ik niet gezegd
Toch kreeg ik nog verwijten! 't Is schande
Hier zijn ze: Onschuldige handen

Ik weet niet beter, of 't heeft altijd zo behoord:
Als mijn familie, of een ander, naar me grauwde
Zocht ik bij H2SO4 mijn toevluchtsoord
Waar 'k mijn verdriet aan cyaankali toevertrouwde
Scheikunde Als ik zo'n reactie zie ontstaan
Geeft dat zo'n machtsgevoel: Dat heb ik nou gedaan!
Toen destijds Oma klaagde
Dat de kolenprijs zo tegenviel
Had 'k juist een nieuw soort huisbrand uitgevonden:
Vuilnis (met trotyl)

Ik heb bloemen gestuurd naar haar begrafenis
En mijn leedwezen onthuld
Hoewel ik vrij was van schuld
Ik had 't alleen maar gegeven
De methode uitgelegd
Dat ze 't echt moest gebruiken
Had ik niet gezegd
Toch kreeg ik nog verwijten! 't Is schande
Hier zijn ze: Onschuldige handen

Nu ben 'k (zegt men) een steunpilaar der wetenschap
Maar da's de neiging om de dingen aan te dikken
't Is zo: De enige plaats ter wereld is mijn lab
Waar ik nog zelf over de dingen kan beschikken
Als kerngeleerde help ik u, allemaal
Van simpele huismoeder tot knapste generaal
Wie denkt: "Die staat daar maar wat op te scheppen"
Denkt u dat misschien?
Wacht maar eens rustig af
De resultaten zult u nog wel zien

Dan stuur ik u bloemen

Ik heb het hun nu gegeven
De methode uitgelegd
Dat ze 't moesten gebruiken
Had ik niet gezegd