Er komt een storm opzetten
een storm voor onze kust
die wil ons verpletteren
dat zijn we ons bewust

maar wij stappen in de auto, 
rijden op dat duister aan
we hebben eerst gezaaid,
nu moeten we oogsten gaan

We kunnen niets meer zeggen,
we spreken niets meer uit
ons kind slaapt op de achterbank
regen slaat op de ruit

O je kunt niets zeker weten
er is geen zekerheid
het enige dat zeker is....
tijd
O tijd
tijd
geef het tijd

Op het strand lopen wij op de klippen
ik hoor niet wat je zegt
ik hou ons kind zo stevig vast
deze storm blaast alles weg

Ik wou daar blijven lopen 
met jou en ons kind
gezandstraald voor het leven, 
tegen die storm in
maar de wind brak je wil, ik zag:
je kan er niets aan doen
en ik zag de tranen in je ogen
ik proefde je laatste zoen

O, je kunt niets zeker weten
er is geen zekerheid
het enige dat zeker is....
tijd
geef het tijd
tijd
tijd
geef het tijd
(geef het tijd)
tijd