Zij stond achter de microfoon en sprak
en wij mannen kregen heel wat op ons dak.
‘Mannen, mannen,’ zei ze, ‘mannen 
zijn verkrachters en tirannen
en ze maken veel te gauw
een lustobject van elke zwakke vrouw.
En mannen, mannen, mannen, mannen, mannen zijn helaas
op de wereldbol de baas
en dat is fout!’

Zij stond achter de microfoon en sprak
en wij mannen kregen onder uit de zak.
‘Mannen, mannen,’ zei ze, ‘mannen 
doen voortdurend overspannen
en wij vrouwen zijn hun prooi.
Wij moeten altijd willig zijn en mooi.
En mannen, mannen, mannen kijken enkel in je blouse,
zoeken naar een mooie poes
en dat is fout!’

Zij stond achter de microfoon en riep
en, o ja, ik was het eens met haar princiep.
‘Mannen, mannen,’ zei ze, ‘mannen, 
Pieten, Wimmen, Henken, Jannen…’
En opeens was het gebeurd,
ik heb het incident al vaak betreurd.
Ze lachte spottend: ‘Mannen, wie verlost ons van dat juk?’
En toen dacht ik: ‘Wat een stuk!’
En dat was fout, fout!

Ik erken het, ik beken het, ik vertel het doodsbenauwd:
het was fout!