Eerst was ik nergens bang voor, wilde recht door zee
Al kon ik dan niet zwemmen, alsof dat er iets toe deed
Maar iemand had het over muien en ik wist niet wat het was
Maar het klonk wel knap gevaarlijk dus bleef het bij geplas
In het lauwe pierebadje met mamma die goed keek
Hoe ik trainde op de crawl voor de grote oversteek

Ik was haast nergens bang voor, wilde recht door zee
Bij eb bouwde ik forten maar de vloed die nam ze mee
Ik dook, ging kopje onder, de zee was overal
Ik worstelde, kwam boven met aan mijn been een kwal
Ik holde naar mijn vader, die hakte hem in twee
Dus nooit bij oostenwind, maar verder recht door zee

Ik was haast nergens bang voor, wilde recht door zee
Maar de stormbal was gehesen en mama die zei: Nee
Weet je nog die Duitser? Maak eerst nog maar een fort
En dan mag je recht door zee zodra de zee wat kalmer wordt
Dus ik zocht naar mooie schelpen en schepte in het zand
En bouwde droomkastelen voor aan de overkant

Ik was haast nergens bang voor, wilde recht door zee
We gingen op de brommer, een paar meiden wilden mee
Ik dacht niet meer aan zwemmen, ik dacht alleen aan haar
We strandden in een duinpan en doken op elkaar
We zouden het wel klaren al wist niemand hoe dat moest
Met zijn tweeën recht door zee, al was die nog zo woest

We waren nergens bang voor, wilden recht door zee
We doken in de boeken over 's werelds wel en wee
Over het reilen van de aarde, het zeilen van de mens
Langs de klippen en gevaren tot aan de grenzen van de wens
Over wie die heeft getrokken en hoe scheef dat is gedaan
En hoe dwars je moet gaan liggen om recht door zee te gaan

Ik ben haast nergens bang voor en wil wel recht door zee
Maar ik zwem droog op de playa in een wolk van factor twee
Want de zee is onbegaanbaar, verpest in hart en wier
Wie duikt komt niet meer boven, wie worstelt komt niet hier
Wie oefent op het droge, slaat meestal in de lucht
Wie ooit eens recht door zee wou, boekt nu een campingvlucht