Elegant als een vrouw deinde je voort,
als een koningin, door niets gestoord.
En de mensen rondom bleven staan
en keken mekaar grijnzend aan.
”Zeg, moet je die homo zien gaan.”

Je werd door de massa aangegaapt,
en toen heb ik mijn moed bij elkaar geraapt
en ik sprak je aan en vroeg: “Mag ik mee?”
Je lachte maar zei toch niet nee,
en toen waren we homo met twee.

Je kookt als de beste, je bent perfect.
De was is gewassen, de tafel gedekt.
Ik weet eigenlijk niet wat ik meer vragen zou,
ik heb eindelijk al wat ik wou:
een pracht van een homo als vrouw.

We hebben een mooie tijd gehad.
Ik leerde je kennen in bed en in bad.
Je hebt van het huis waarin ik woon
het huis gemaakt waarin ik droom,
en we noemen het ‘homo sweet home.’



Tekst en muziek: Hugo Raspoet