Liesje had een mooie hond
Sterk en braaf en heel gezond
Maar wat ik nog veel mooier vond
Dat was haar poesje

Liesje stuurde ooit haar kat
Heel vervelend vond ik dat
Want wat ik liever had gehad
Dat was haar poesje

Toen ik het leerde kennen
Was het soms nog een beetje schuw
Maar nu laat het zich verwennen 
Ook al streel ik het som wat ruw

Ik lag met Liesje in het bos
Lekker op het zachte mos
En wat liep daar zomaar los
Ja

Ik heb het dadelijk gestreeld
Ik heb er uren mee gespeeld
Nee, ik heb me nooit verveeld
Met haar poesje

En als het ligt te spinnen
Roep ik dikwijls poesie-mauw
Ik heb spekje voor je bekje
Poesie kom maar gauw

Denk niet dat ik me ooit bekloeg
Als het weer om aandacht vroeg
Want ik kreeg maar nooit genoeg
Van haar poesje