Als jochie maakte ik van legoblokjes
al kleine hokjes
voor mijn plezier.
Om beestjes in te houden voor een tijdje:
nu eens een bijtje,
dan weer een mier.
Ook bracht ik soms mijn oma een bezoekje,
dan droeg ik strijk en zet een streepjesbroekje
en at ik dolgraag een janhagelkoekje.
En de zebra was mijn favoriete dier.

Al gauw leerde ik timmeren en zagen,
was hele dagen
bezweet in touw
met huisjes voor marmotten en konijnen,
grote en kleine.
Trots als een pauw.
Voor pauwenhanen en ook pauwenhennen
bracht ik weer onderdak in kippenrennen,
waar die ten slotte best aan leerden wennen.
Maar voor zebra’s was zo’n kippenren te nauw.

Weer later ben ik mij een tijd gaan gooien
op hondenkennels en op vogelkooien,
ging mij zelfs aan terrariums te buiten,
waarin ik ook van alles op kon sluiten.

Uiteindelijk vond ik dat inkwartieren
van al die dieren
wel mooi geweest.
Sindsdien ontwerp ik blij, dat kan niet missen,
gevangenissen.
O, wat een feest!
Want iedereen verliest zijn wilde haren
en wordt een nette burger met de jaren.
Nu is mijn hobby streepjescodes sparen,
maar de zebra blijft mijn favoriete beest.