Onze buren zijn zo slaapverwekkend saai,
zo keurig en zo netjes,
zo rustig, nooit een smetje,
maar op feestjes maken ze verschrikkelijk veel lawaai.

En dan die lucht van braadworst!
Hoor ze zingen, het hoogste lied,
alsof de straat van hun is.
Ze deugen niet, ze deugen niet.

Ja, ze groeten altijd vriendelijk,
ze zijn ook wel gastvrij.
Maar hoe ze ook hun best doen,
ze worden nooit zo leuk als wij,
nee, nooit zo leuk als wij.

Onze buren zijn zo vreselijk fanatiek:
ze sloven en ze sparen
en hebben dus na jaren
het mooiste huis van onze straat, heel onsympathiek.

En dan die man zijn bierbuik,
het lijkt of daar een airbag zit.
Hun koekoeksklok heeft turbo…
Ze deugen voor geen sikkepit.

Ja, ze groeten reuze vriendelijk,
ze zijn ook wel gastvrij.
Maar hoe ze ook hun best doen,
ze worden nooit zo leuk als wij,
nee, nooit zo leuk als wij.

Bescheiden of te veel poeha,
van gabberhouse tot hoempapa:
ze deugen van geen kant.
Gelukkig zijn wij tolerant,
onverschillig, nonchalant,
dus is er tussen ons niets aan de hand.

Want ze groeten altijd vriendelijk,
ze zijn ook wel gastvrij.
Maar hoe ze ook hun best doen,
ze worden nooit zo leuk als wij,
nee, nooit zo leuk als wij.