Mijn leven leef ik meestal vol vertrouwen
Al lukt me dat niet altijd even goed
Toch ben ik eentje die weet vol te houden
Als het moet, put ik uit niets weer moed

Nooit ernstig ziek
Alleen soms wat verkouden
Nooit overvloed en ook nooit echt tekort
Maar soms kan iets
Mij plotseling benauwen:
Hoe zal ik zijn wanneer ik ouder word?
Stel je voor dat ik aan ’t end
Niet meer zal weten wie ik ben
Mijn vrouw en kinderen niet herken
Dan is het leven toch geen cent
Geen ene cent meer waard

Vrouwe Dementia
Wanneer U mij ooit in Uw armen neemt
Als een verdwaalde grijsaard
Die vervreemd 
Totaal ontheemd
Zijn weg niet meer kan gaan
Vrouwe Dementia, wees zo lief
En heb clementie alsjeblieft
Tooi mij dan met bloemenkransen
Ga met mij een tango dansen
Bied mij kansen op een feestelijk
Besluit van mijn bestaan
Dans mij, dans mij, dans mij dan
Dans mij naar de eeuwigheid
Dans mij, dans mij, dans mij dan
Dans mij lichtvoetig uit de tijd

Natuurlijk is de wereld vol gevaren
Het grootst gevaar schuilt in mijzelf
Zal zich mijn diepste diepte openbaren
En blijf ik zitten met de slechtste helft
Ik heb nooit veel gegeven om decorum
Maar het verlies ervan maakt mij bevreesd
Misschien ben ik in wezen een stuk schorem
Misschien ben ik in wezen wel een beest
Ga ik vreselijk tekeer
Niks meer over van die heer
Die ik altijd toch probeer
Te zijn, maar  dat lukt dan niet meer
Van elke rem ontdaan

Vrouwe Dementia
Wanneer U mij ooit in Uw armen neemt
Als een verdwaalde grijsaard
Die vervreemd 
Totaal ontheemd
Zijn weg niet meer kan gaan
Vrouwe Dementia, wees zo lief
En heb clementie alsjeblieft
Tooi mij dan met bloemenkransen
Ga met mij een tango dansen
Bied mij kansen op een feestelijk
Besluit van mijn bestaan
Dans mij, dans mij, dans mij dan
Dans mij naar de eeuwigheid
Dans mij, dans mij, dans mij dan
Dans mij lichtvoetig uit de tijd