Ik heb een kind verloren
Het is allang geleden
Toch is het nog een reden
Voor dagelijks verdriet
Ik heb een kind verloren
Het ligt al diep begraven
En ik, ik werd gehavend
Toen het het leven liet
Er ligt een kind begraven
En net als iedereen
Kreeg het een mooie steen
Een ijskoud monument
Er ligt een kind begraven
Ik huiver nu ik merk
Ikzelf ik werd de zerk
Maar ik raakte er aan gewend

Ik werd de steen
OP het graf van mijn wezen
Ik werd de steen
Op het graf van mijn jeugd
Ik zit gebeiteld
Want er staat op mij te lezen
Hier ligt een kind
Vermoord tot eer en deugd

Ik heb een kind verloren
En ik als hypochonder
Ik lijd daar dagelijks onder
M’n lijf vol chagrijn
Ik heb een kind verloren
En als ik zo zal sterven
Laat ik een handvol scherven na
En een hart vol pijn
Er ligt een kind begraven
Toch ben ik heel m’n leven
In de grond een kind gebleven
Maar ik durfde het niet te zijn
Er ligt  een kind begraven
Ik trachtte het te ontlopen
Maar ik breek het graf nu open
Ik laat mezelf weer vrij

Weg met de steen
Op het graf van mijn wezen
Weg met de steen
Op het graf van mijn jeugd
Er is te veel
Veel te veel om te vrezen
Ik wil mijn vrijheid, voordat ik ben verstard