't Is zo vreemd maar op de duur zal het wel wennen
Dat het leeg is waar jij zoveel jaren was
De geluiden van de stilte leer je kennen
En hoeveel geluid dat is merk ik nu pas
Zoveel dingen had ik willen zeggen
Zoveel dingen liet ik ongedaan
't is te laat om nu nog uit te leggen
Waarom jij niet weg had moeten gaan
Zonder jou is het thuis zo stil
M'n bed zo kil 
Zonder jou
Zonder jou
Een verloren man
Die niet slapen kan
Zonder jou
't is zo vreemd maar soms kan ik jouw stem nog horen
Met m'n ogen dicht zie ik je soms nog staan
Als een dwaas hou ik van jou als nooit tevoren
En ik vraag me af hoe moet dat verder gaan
In dit huis waren we zolang samen
Was het daarom dat je ging misschien
Ik schrijf je naam op de beslagen ramen
En ik weet ik zal je nooit meer zien
Zonder jou is het thuis zo stil
M'n bed zo kil
Zonder jou
Zonder jou
Een verloren man
Die niet slapen kan
Zonder jou
Zonder jou