Hier in hotel Troisfontaine
‘s morgens vroeg bij het ontbijt
zit ik in een trage scene
naam van de film ben ik kwijt

foto’s van bekende mensen
naast elkaar, aan de muur
die elkaar het beste wensen
wielrenner hangt op zijn stuur

gisteravond nog het bonken
Jump around, House of Pain
op de bruiloft waar we dronken
waar de tijd aan ons verdween

werd het laat, grote genade
de taxi maakt zijn laatste rit
klinkt stilte als een serenade
het zachte bed, wat fijn is dit

nu de nacht weer is verdwenen
als een ruiter op z’n paard
door de volle maan beschenen
de herinnering bewaard

in de auto naar het Noorden
na een nacht van overvloed
Willem Wilminks ware woorden
weer de heimwee tegemoet