Een meisje pas twintig en alleenstaande moeder,
reed door een winterskoude nacht.
Onderweg na nergens haar baby op de achterbank, 
de radio zacht. 
Je zag de pijn in haar ogen, 
de witte strepen flitsen langs haar op de baan. 
En ze speelt met haar gedachten. 
Hoe moet dit leven verder gaan?

Waarheen leidt mijn weg? 
Waarheen gaat de tijd? 
Alles wat ik had, liet ik achter, ben ik kwijt. 
Waar vind ik nog hoop? 
Waar vind ik geluk? 
Ik wil alleen maar leven,
maar mijn dromen lijken een stuk.

Ze geeft extra gas, want ze ziet door de sneeuwbui, 
een truckstop iets verder op. 
Maar haar baby gaat huilen, ze kijkt even achterom en let niet goed op. 
Het was niet eens een seconde, haar auto begon te tollen op de straat. 
Ze had geen kans om bij te sturen en ze dacht: Het is te laat.

Waarheen leidt mijn weg? 
Waarheen gaat de tijd? 
Alles wat ik had, liet ik achter, ben ik kwijt. 
Waar vind ik nog hoop? 
Waar vind ik geluk? 
Ik wil alleen maar leven,
maar mijn dromen lijken een stuk.

Langs de kant van de weg staat haar auto stil. 
Vlak voor een boom, ze hadden puur geluk. 
Een chauffeur die het zag gebeuren, nam hem mee in zijn truck. 
Ze wist ik krijg een tweede kans op een nieuw leven. 
Ik wil mijn kleine meid een thuis en liefde geven.

Waarheen leidt mijn weg? 
Waarheen gaat de tijd?
Alles wat ik had, liet ik achter, ben ik kwijt.
Waar vind ik nog hoop? 
Waar vind ik geluk? 
Ik wil alleen maar leven, 
maar mijn dromen lijken een stuk..