Henk Wijngaard
Henk Wijngaard - met z'n gitaar en z'n liedjes lyrics
Your rating:
Hij zat in een kroegie alleen bij zijn glas je zag aan zijn ogen hoe eenzaam hij was succes was vervlogen en daarmee zijn roem en elan muziek was zijn leven, hij was nummer één hij had zoveel vrienden en stond nooit alleen nu zie je ze denken, waar ken ik die kerel toch van Met z'n gitaar en z'n liedjes trok hij zalen vol grietjes in 't hele land en waar hij kwam om te zingen stonden mensen te dringen foto's in hun hand ja zijn publiek was zijn leven daarvoor kon hij zich geven was hij in zijn sas maar het applaus is verstild en niemand weet nog wie hij eens was Zijn stijl was veranderd, dat had hij niet door hij was uit de tijd, daar kwam niemand meer voor zijn fans bleven weg, want een ander talent stond al klaar hij viel in een leemte, geen geld en geen baan en van al die vrienden zag niemand hem nog staan hij had nog alleen maar zijn liedjes, zijn stem en zijn gitaar Met z'n gitaar en z'n liedjes trok hij zalen vol grietjes in 't hele land en waar hij kwam om te zingen stonden mensen te dringen foto's in hun hand ja zijn publiek was zijn leven daarvoor kon hij zich geven was hij in zijn sas maar het applaus is verstild en niemand weet nog wie hij eens was Vergaan was de glorie, vergeten zijn stem maar één die geloofde nog altijd in hem zij gaf hem de kracht en de moed om weer verder te gaan haar steun en vertrouwen hield hem op de been met haar aan zijn zijde kwam hij erdoor heen hij dankt zijn vrouw dat hij weer op de planken kan staan Met z'n gitaar en z'n liedjes trekt hij zalen vol grietjes in 't hele land en waar hij komt om te zingen staan de mensen te dringen foto's in hun hand ja zijn publiek is zijn leven daarvoor kan hij zich geven alles wat hij heeft als het applaus is verstild klapt daar die ene waar hij voor leeft als het applaus is verstild klapt daar die ene waar hij voor leeft