Henk Wijngaard
Henk Wijngaard - Het meisje zonder naam lyrics
Your rating:
In een najaarsstorm die de stoepen veegde Voor de komst van koning winter Door een ruitenwisser die de bakken water Met moeite van mijn voorruit sloeg Zag ik een silhouet met armen gekruist En gehurkt om wat warm te blijven Een vreemde scene zo diep in de nacht Dus stopte ik mijn auto en vroeg He, ben jij van plan om in dit hondenweer Langs de straat te blijven zitten? Als je nergens schuilen kunt dan ga maar mee Gooi wel een deken op de bank Zonder een woord stapte ze in En ik vroeg haar hoe ze heette? Ze keek me aan met donkere ogen En zei alleen, bedankt De nachten waren lang niet meer zo koud De dagen niet meer zo stil En vroeg ik haar hoe ze heette? Zei ze, noem me maar hoe je wilt Kwam de ochtend, gluurde een bleke zon Even door mijn raam En vond mij met een glimlach Naast het meisje zonder naam Die nacht duurde een half jaar lang Was de mooiste uit m'n leven Op een lentemorgen merkte ik plots Dat ze niet meer naast me lag En als iemand vroeg, hé ik zag je laatst Zei ik, o dat was niemand Dan verlang ik naar de storm en regen Voor een lange winternacht De nachten waren lang niet meer zou koud De dagen niet meer zo stil En vroeg ik haar, hoe ze heette? Zei ze, noem me maar hoe je wil Van de ochtend gluurde een bleke zon Even door mijn raam En vond mij met een glimlach Naast het meisje zonder naam De nachten waren lang niet meer zou koud De dagen niet meer zo stil En vroeg ik haar, hoe ze heette? Zei ze, noem me maar hoe je wil Van de ochtend gluurde een bleke zon Even door mijn raam En vond mij met een glimlach Naast het meisje zonder naam En vond mij met een glimlach Naast het meisje zonder naam