İçim karışmış alak bullak senin yüzünden
Toparladıkca içimi aniden dağılıyo yeniden
Hayret ediyom nasıl sevmişim ben
İçime zindan olmuş bu kadın işlemiş birden

Gün yüzü neden görmüyom ben
Mahkum edmiş herşeye bu kadın
Darma dağınık hayatım içim dışım
İçim dışım karışmış çözemiyorum

Alışırım bu durumada alışırım farketmez
İçine mahkum olmuş dağılmış genç
Er yada geç kurtulacam köcekli kapıları aşacam
Açacam kurtulacam mahkum edilmiş sesler

Bilmiyorum her taraf karış karış karman çorman
Çıkış yok bir umut yok ama doğa bilir düşencesi
Koyuldum gidiyom yolunun en dibine olan olsun
Ne olacaksa olsun içim düzelsin herşey son bulsun

Darma dağın olsun malatya şehri
Alevler alsın dört bi yanı yansın Hiç gözümde deyil hiç bişey bundan sonra
Ölümüm bile dahi olsa yüzerim son süratla

Gebersem bi köşede umrunuzdamı ha
Ölümümü şimdiden kazıyosunuz göz göre göre
Ölümüne oynuyorum bu saatten sonra böyle biline
Ölüm ne zaman uğrayıp gelirse yenerseniz benide

Gücümün yettiyi kadar yüzleşecem sizlerle
Zaman dar vakit dar ölüm gelecek bir gün hepimize amma
Zamandan vakitten önce öldürecem içimde hepinizide
Sonra karşınıza çıkacam teker teker yüzleşecemde

Yangınlar yanıyo içimde söndürmeye hiç bi güç kuvvet yetmez
İçimdeki yangılar saçarsa bi yerlere sönmez
Diyeceğim o durki yakındır yapılanları furkan unutmaz
Öfkem patlayacak taştı bilene kimseler durdurmaz

Bu saatten sonra durduramaz kimseler durduramaz
Hayat asla benimle yarışamaz günüm günümü tutmaz
Susmaz bu yürek susmaz hiç bi kuvvet susturamaz
Halim halimi tutmaz bende artık hiç bişeye anlam veremiyom