Zelf als niemand me geloofd
Ben ik de koning in mijn hoofd
Dat is hoe ik me zelf zie
Ik vind me zelf een genie
Ik ben een helt ik ben tegek
Ik kletter keihard op me bek
Nu ben ik klein en heb ik spijt
Want ik was bijna alles kwijt
Ik moet weer even terug naar af
Anders graaf ik me eigen graf

Teveel gevoel maakt mij kapot
Maar zonder pijn ook geen genot
Geen romantiek geen sentiment
Voor wie de zwarte kant niet kent
Soms ben ik harteloos het koud
En ga ik gruwlijk ik de fout
Door een teveel aan ironie
Of ijdelhijd en jalouzie
Ik moet weer even door de hel
Anders kweek ik een gezwel

Klinkt dit als een integen lied
Maar de integer ben ik niet
Want ik weet heus wel hoe ik scoor
Omdat ik tot het soort behoor
Zo zelf genoeg zaam en zo ziek
Ik cocceteer met zelf kritiek
En in mijn hoofd is er nooit rust
Voordurend van mezelf bewust
Dus geniet van het talent
Maar vertrouw me voor geen cent...
Vertouw me voor geen cent...