Hans Dorrestijn
Hans Dorrestijn - Mijn gezelschap lyrics
Your rating:
Het einde is zoek, het begin is vergeten Hoe lang geleden trok jij bij me in? De datum, het jaar, ik zou het niet weten Je stichtte met mij een soort van gezin Je bent er altijd en alom aanwezig Je wijkt niet van mijn zijde als ik weeklaag of vloek Je zit op mijn schoot al ben ik druk bezig Het begin is vergeten, het einde is zoek Je bent er in de lengte, maar ook in de breedte Waar ik maar ga, ik bots tegen je aan Geen meetlint voldoet om jouw taille te meten Je hebt geen figuur om op de weegschaal te staan Je ligt naast me in bed aan weerszijden Je leest met me mee in dezelfde roman Je drukt me tegen je aan, als ik brood sta te snijden Je manifesteert je zo vaak je maar kan Als ik onder de douche sta, sta jij onder de straal Maar je houdt je verscholen voor het bezoek Je zit mee aan tafel bij het kieskouwend maal Het begin is vergeten, het einde is zoek Je gaat mee de deur uit als ik wil gaan stappen Dan roep ik: “Af, terug naar huis”, als tegen een hond Ik kan je niet slaan, of schoppen of trappen Terwijl je al jaren m’n privacy schond Van andere partners kan je nog scheiden Of je begaat in woede een wanhoopsdaad Maar eenzaamheid kun je de hals niet afsnijden Al heb je nog zo’n scherp mes en al tril je van haat Maar eenzaamheid kun je de hals niet afsnijden Al heb je nog zo’n scherp mes en al tril je van haat