Hans Dorrestijn
Hans Dorrestijn - De arme kunstschilder lyrics
Your rating:
Niemand wil mijn schilderijen Ik heb wel tachtig doeken klaar Die staan daar in dikke rijen En ’t is ook nog oudejaar Gas en licht zijn afgesloten Bitter koud mijn atelier Ik zucht eens diep. Mijn echtgenote Nam ook de allesbrander mee Als ik nou zou kunnen werken was het leven niet zo zwaar Dan zou ik schilderen en niets merken Van het feest van ’t oudejaar Ik heb een doek in m’n gedachten Naakte vrouw met rooie oren Maar daarmee zal ik moeten wachten M’n tubes verf zijn hard bevroren Heel het volk viert met beminden Met spijs en drank het oudejaar Als ik de opener kan vinden Maak ik het blikje bruine bonen klaar Wacht ik maar tot het gaat dooien En dan werp ik mij op dat naakt Met rooie oortjes, hele mooie Zoals je maar één maal in je leven maakt