Ik gaf mijn lief klein Madelijn
een keten van smaragd,
omdat ik mij gelukkig voel
wanneer zij naar mij lacht.
Maar sinds ik haar de keten gaf,
gaat mij het lachen moeilijk af,
gaat mij het moeilijk af.

Ik gaf mijn lief klein Madelijn
een beker voor de wijn,
omdat ik mij tevreden voel
als zij het maar zal zijn.
Maar sinds ik haar die beker schonk,
heeft ieder glas een droeve dronk,
heb ik een droeve dronk.

Ik gaf mijn lief klein Madelijn
een kussen van fluweel,
omdat ik haar gedachten ken
en haar gevoelens deel.
Maar sinds ik haar dat kussen gaf,
gaat mij het slapen moeilijk af,
gaat mij het moeilijk af.

Ik had mijn lief klein Madelijn
maar al te graag gekust.
Dan dronk ik nu een vrolijk glas,
dan sliep ik heel gerust
en lachen was een kleinigheid.
Mijn liefde was tot al bereid,
mijn liefde was bereid.