Een muts op mijn hoofd
Mijn kraag staat omhoog 
Het is hier ijskoud
Maar gelukkig  wel droog 

De dagen zijn kort hier
De nacht begint vroeg
De mensen zijn stug
En er is maar een kroeg

Als ik naar mijn hotel loop
Na een donkere dag
Dan voel ik mijn huissleutel
Diep in mijn zak

Ik loop hier alleen 
In een te stille stad
Ik heb eigenlijk nooit last
Van heimwee gehad
Maar de mensen ze slapen 
De wereld gaat dicht
En dan denk ik aan Brabant
Want daar brandt nog licht

Ik mis hier de warmte 
Van een dorpscafé
De aanspraak van mensen
Met een zachte G

Ik mis zelfs het zeiken
Op alles om niets
Was men maar op Brabant 
Zo trots als een Fries

In het zuiden vol zon 
Woon ik samen met jou
Het is daarom dat ik zo
Van Brabanders hou

De Peel en de Kempen
En de Meierij
Maar het mooiste aan Brabant
Ben jij, dat ben jij