Net op de dag dat ik dood zal zijn
Zal zij zeggen hoe graag zij mij ziet
Kijk, dat is nu iets waar ik zeker van ben
En anders sterf ik niet

Ik weet die dag vertelt zij aan iedereen
Of men dat nu horen wil of niet
Dat ik het uitverkoren kaf tussen het koren ben
En dan zingt zij haar lievelingslied

En zij bekent dat ik dat geschreven heb
Zij erkent mijn breliaans talent
Ach, enkel de dag dat ik dood zal zijn
Enkel en alleen die dag

Die dag zit zij op de allereerste rij
Van een massaal opgekomen publiek
ER is niemand meer bij die niets geeft om mij
En iedereen sterft van verdriet
En zij, snakt naar wat warmte van mij
Zij verlangt naar de geur van mijn lijf
Ach, enkel de dag dat ik dood zal zijn
Enkel en alleen die dag