Er gaat een man door de straten
Het is een man zonder hoofd
Hij wil niet horen, hij wil niet praten
Je moet hem hebben gezien
Eer je het gelooft
Meestal gaat hij goed gekleed
Onopvallend door de stad
Maar tussen zijn breedgebouwde schouders
Gaapt een angstaanjagend gat

Zo gaat hij voort door de straten
Bewust negerend elk menselijk probleem
Blijkbaar heeft hij nooit iets in de gaten
En wordt zijn mening gevraagd dan sluipt hij heen
Maar wanneer je ineens voor hem plaatsneemt
Gaat van voren zijn hemd snel omhoog
En als je vraagt waarom hij geen hoofd heeft
Knippert schichtig in zijn navel een oog
Zonder hoofd hoef je niet te denken
Niet te weten wat er om je heen passeert
En niet te vrezen een ander te krenken
Want wat niet vreest, wat ook niet deert

Zo gaat hij voort door de straten
Zijn werk toegewijd op kantoor
Zonder met iemand anders te praten
Want discussiëren komt bij hem nooit voor
Hij is trouw aan iedere verplichting
Zijn belasting ligt al wekenlang klaar
Maar hoe het verder  gebruikt en misbruikt wordt
Dat is iets, tja, daar vraagt hij niet naar

’s Morgens vroeg leest hij braaf bij zijn broodje
Alleen de koppen van zijn ochtendkrant
Nee, bewust geen belangrijke zaken
Dat vraagt weer zoveel van zijn verstand
Maar wat hij vreet zijn die interessante stukjes
Of de Sjah zijn vrouw zelf die kinderen gaf
En heeft hij alles aandachtig gelezen
Veegt hij er zijn vette vingers mee af
Want zonder hoofd hoef je niks te weten
Geregeld eten, op tijd schoon ondergoed
En vooral de bijslaap niet vergeten
Want wat hij heeft dat gebruikt hij goed

Hij gaat zo prat op zijn rechten
Het recht van zijn goed verzorgd bestaan
Maar vraag hem nooit voor iets anders te vechten
Want klop je vergeefs bij hem aan
En dan zijn plicht als burger van de natie
Verantwoording heeft hij nooit gevoeld
Want als hij eens in de vier jaar mag stemmen
Wordt zijn biljet door het toilet weggespoeld

Zo gaan er mensen door de straten
Het zijn er heel wat, zonder hoofd
Die bewust met niemand praten
Want wie wordt graag van zijn privacy beroofd
Zo gaan die hoofdeloze mensen
Als het gezag neigt naar dictatuur
Door de knieën voor elk despotisme
En als het moet desnoods door het vuur
Want waarom zou je moeten denken
Dat is precies wat door hen wordt beweerd
En vooral nergens aandacht aan schenken
Want wat niet weet, wat ook niet deert