Freek de Jonge
Freek de Jonge - Oom Wim lyrics
Your rating:
Oom Wim is dood zei moeder door de telefoon Er gaat aan hem zei ik niet veel verloren Maar goed hij is ooit op een dag geboren En moet dus op een dag weer dood gewoon Zo mag je niet praten zei mijn moeder zacht Ze tracht mij al mijn hele leven af te remmen Het is haar nooit gelukt mij helemaal te temmen Het doet haar pijn Als het publiek om mijn cynisme lacht Ik heb als kind Veel bij oom Wim en tante Jet gelogeerd Hij deed in veevoer, varkens, koeien en kippen Begon te zuipen en een ander wijf te wippen En werd al vroeg Met een onwillig lijf gepensioneerd Zijn vrouw ging bij hem weg Aanvaardde zonder meer dit kruis Bezocht hem trouw als hij haar klaaglijk belde Dan liet ze hem een uurtje op haar schelden En fietste dan gezangen zingend weer naar huis Ik ging er vaak met vakantie En speelde dan zijn knecht Ik mocht de eieren uithalen en de kippen voeren Zakken meel wegbrengen En in varkenstroggen roeren Er werd hard gewerkt en weinig gezegd Op een dag Had ik één der varkensstallen uitgemest En daarna vergeten de deur goed af te sluiten Dat bleek even later liepen alle varkens buiten En dat was met oom Wim te spreken Niet zo best Het was herfst, de wei was zompig En het gras spekgeld Ik zie oom Wim nog wijdbeens staan Die cowboy uit Terwoude Hoe er van achteren een varken door zijn benen holde En dat hij door de lucht vloog En landde op zijn gat Daarna ging oom Wim Tegen dat varken zo tekeer Dat ik ineen kromp Omdat ik wist dat hij mij bedoelde Ik stamelde iets van: ‘het spijt me’, maar ik voelde Dit is de laatste keer dat ik bij hem logeer Oom Wim is dood en mijn moeder heeft gelijk Je moet nooit min over de doden spreken Hij heeft er voor gezorgd met al zijn streken Dat ik met andere ogen naar varkens kijk