Het midden oosten in al zijn pracht 
lag in het schijnsel van de maan. 
En dit lied ontstond die nacht 
Tussen torren en koralen 
Maar toen zag ik in Jerusalem
als een bloem in de woestijn
En ik hoorde een requiem

Tussen de regels van mijn refrein 
In een kapel klinkt zacht een lied
Hoe krijg je vrede voor elkaar 
Zelfs de vogels schuilen voor verdriet 
Op elke straathoek loert gevaar
Ik hoop op de dag waarop de zonen
Van Ismahel en Israel
In vrede samen zullen wonen
Met vriendschap als een metgezel

Inch allah 
Inch allah
Inch allah 
Inch allah

En de olijfboom in de tuin 
Huilt onze vrouw huilt onze vriend 
Die rusten onder het oorlogspuin
Een graf dat niemand ooit verdient 
Op een dorp van prikkeldraad
Kijkt een vlinder naar een roos
Maar als hij zijn plaats verlaat 
Wordt hij verstoten grenzeloos
Oh god oh allah luister even 
Zien jullie niet wat hier gebeurt
Uw kinderen angstig voor het leven 
In jullie land door het bloed gekleurd

Inch allah 
Inch allah
Inch allah 
Inch allah

Wie heeft de moed hier vrouw te zijn 
Die bij de bron haar water haalt
Want elke straat en ieder plein 
Is al zo vaak met bloed betaald 
Maar bij het woord Jerusalem 
Fluisterd nog steeds door de woestijn
Dat verre zachte requiem

In ieder woord van mijn refrein
Een requiem voor zovele zielen 
Voor man of vrouw hun kind hun droom
En die aan beiden kanten vielen 
Het is genoeg salam shalom